Jarema Stępowski - Odrażający drab

Na kominku ogień płonie
syczy sykiem smolnych szczap.
Przy kominku grzeje dłonie
odrażający drab.
Dobry Boże trap się trap,
odrażający drab.

Dłonią grzeję dubeltówkę,
wezmę wyjdę i buch, buch.
Pozamieniam na gotówkę
obywateli dwóch.
Weźmie wyjdzie i buch, buch
- obywateli dwóch.

W palenisku ich zakopię
pójdę w karczmie sączyć dzban.
Ułożyłeś sobie chłopie
nie do przyjęcia plan.
Tu dwa trupy, a tu dzban -
nie do przyjęcia plan.

Jak wysączę dzban to jeszcze
rym karczmarza dzbanem w łeb.
Karczmarzową zaś popieszczę
łasą na pieszczot lep.
Jego pustym dzbanem w łeb
a ją na pieszczot lep?

Ale zdradzi mnie kominek
bo mych ofiar dusze dwu.
Przez płonącą tam sośninę
zasyczą: psst...to tu.
Sykną dusze ofiar dwu:
pst...to tu, pst...to tu.

Syk usłyszy ten co trzeba
co już na mnie oko ma.
I za aprobatą nieba
wykopie trupy dwa.
Ten co na mnie oko ma
wykopie trupy dwa.

Od tej chwili już do stryczka
bliziuteńko jak przez sień.
Drabie, nie tkwij w złych nawyczkach
i póki czas się zmień.
Dynda, dynda stryczka cień
więc póki czas się zmień.

Tekst pochodzi z https://www.tekstowo.pl/piosenka,jarema_stepowski,odrazajacy_drab.html